20. nov, 2017

20 november 2017.

Maar weer even de agenda erbij gepakt. Dinsdag kwamen de baasjes van Wubbo langs. Wat zijn zij ook blij met dit ventje! Woensdag kwamen de dames van de Rasvereniging de hondjes bekijken. Leuk en leerzaam om dit is mee te maken! Ze vonden het een homogeen nest; het worden geen grote hondjes en de reuen hebben niet allemaal een echte reuenkop (het worden fijne reutjes). 's Avonds hadden we weer visite. Donderdag ging het spul in de wandelkar, op naar de peuterspeelzaal waar mijn schoonzus werkt. Het was een goed voorbereid bezoek, want het moet voor de kindjes leuk zijn MAAR ook zeker voor de hondjes! En dat was het! Onderweg hebben ze heen kunnen zien dat de wereld groter is dan de werpkist, de ren, de huiskamer  en de tuin en dat er allemaal "dingen" en geluiden zijn. Toen het ging regenen, gingen ze ook nog de auto in (van de vriendin die erbij was), dus hadden ze gelijk hun eerste autorit. Vrijdag kwam er een grote zwarte hond op visite. Die was niet eng hoor, maar toen hij hard blafte ging het spul wel even in de achteruit. In deze week hebben we ook 2x een CD aangezet met allemaal "nare" geluiden (althans, je zou er zelf bijna oordoppen voor in doen). Vuurwerk, Onweer, Schieten, Verkeersgeluiden en andere geluiden, onder het genot van een snuffelmat met brokjes. Het maakte op de hondjes geen indruk; zelf wordt je er niet goed van! Aiko ging ook nog even met me mee in de auto naar de dierenarts; zijn traanoogje werd nog niet echt beter. Hij kan mooi zingen, niet onder de douche (misschien ook wel), maar in de auto! Aan een lijntje liepen we (nou ja schuifelden we) van de auto naar de ingang van de praktijk. Dat heeft hij als ervaring toch maar mooi te pakken! Hij heeft nu weer nieuwe druppels gekregen en as donderdag gaan we nog even terug. 's Middags kwamen zijn baasjes en was hij alles alweer vergeten! Zaterdagochtend vond het spul dat om 06.00 uur de dag wel begonnen was. Pfffft. We gingen weer een spannende dag tegemoet......Allereerst kwam papa Tjuk met zijn baasjes langs. Wat een lieverd is dit toch; we werden helemaal afgelebberd. De kleintjes vond hij wel spannend, maar dat het zijn kleintjes zijn snapt hij natuurlijk niet. Maar er stond nog iets anders op de agenda en ik zal het nu maar verklappen! Papa Tjuk was er ook omdat we een familiefoto gemaakt wilden hebben! Papa Tjuk, mama Fayah en alle kleintjes.  Een heuse studio-opstelling werd in de (toch al volle) huiskamer opgebouwd.Nu is dat natuurlijk niet even zit of af en blijf voor de pupjes. Papa en Mama waren zo gepiept, maar het kleine spul....Poeh! Natuurlijk wordt het gephotoshopt naar 1 foto. Nog een uitdaging voor de fotografe. Zondag gingen Aad en ik nog even met 9 honden naar buiten; de kleintjes natuurlijk weer in de wandelkar. Nu zijn de laatste dagen aangebroken en als ik aan hun vertrek denk, springen de tranen nu al spontaan in de ogen. De keukenrol staat al klaar niet alleen om poep te ruimen maar ook om mijn tranen te gaan deppen. Je gaat je toch hechten aan die kleine donderstenen. Maar als de baasjes nu denken "dit kunnen we Monique niet aandoen en we storten de aanbetaling terug".....NIET DOEN! Ze zijn toe aan een individueel baasje die ze alle aandacht kan geven en ze kan opvoeden tot een volwaardig kooikerhondje. 7 pupjes opvoeden kan niet en zou niet goed zijn voor de hondjes en niet voor mezelf! Zelf 1 pupje houden zou ik nu even niet aan moeten denken. Ik wil mijn leven even terug en lekker erop uit met mijn eigen 2 kanjers, die zoveel mooie wandelingen hebben moeten missen. Dus voel je zeker niet bezwaard hoor, als mijn tranen vloeien!  Volgende week volgt nog 1 verslag van de week, met het afscheid. Hieronder nog even de gewichten van gisteren.

Pup 1, Wubbo 2500 gram, Lila

Pup 2, Mikky 2350 gram, Rood

Pup 3, Amber 2550 gram, Oranje

Pup 4, Aiko 2280 gram, Turqoise (blauw) 

Pup 5, Tilia 2130 gram, Roze 

Pup 6, Agous 2090 gram, Geel

Pup 7, Beau 2400 gram, Groen