25. nov, 2021

25 november, 7e week Ciara's.

Als ik op een excursiereis ga hou ik een dagboek bij, omdat ik anders aan het eind van de week niet meer weet wat ik in het begin van de week heb gezien. Zo was de afgelopen week eigenlijk ook een beetje. Gelukkig kan ik op de agenda zien wat we gedaan hebben! Vorige week donderdag was het tijd voor de eerste grote excursie voor de pupjes. Ze gingen naar de BSO en kinderdagverblijf, waar ze konden zien dat er ook mensjes in kleine vorm bestaan. Mijn schoonzus werkt daar en ze weet precies hoe wij het willen. Het moet namelijk voor de pupjes een positieve ervaring zijn en dat betekent dat er NIET achter pupjes aan wordt gerend en dat ze niet mogen worden meegesjouwd. Aaien mag natuurlijk wel, maar omdat het voor de kinderen toch ook een positieve ervaring moet zijn waarschuwen we wel dat deze schattige knuffeljes hele scherpe tandjes hebben! De kindjes waren goed "gedrild" en bleven keurig zitten op hun bankjes en de pupjes liepen eerst heel verlegen, maar later wat stoerder naar de kinderen toe. Daarbij geholpen door de relaxte houding van hun moeder, die het ook geweldig vond om met haar kinderen te spelen. Echt trots op haar! Ze ging ook zelf naar de kinderen voor een aai. Echt een superuitje!

Natuurlijk zijn er rustmomentjes voor de pups en ook de bezoekjes gingen door. In praktische zin hebben nog een keer de nageltjes geknipt, niet meer ter bescherming van Fayah, maar meer ter bescherming van onze eigen armen.

Maandag ging het hele stel de auto in, gezellig allemaal in 1 bench, naar de dierenarts. In de auto heb ik ze niet gehoord, dat vond ik ook een gunstig teken, want inmiddels is bekend dat ze wel een keel kunnen opzetten als het ze niet bevalt. Bij de dierenarts waren er her en der wel wat gilletjes (vooral van de heren, altijd hetzelfde!) maar dat viel ook alles mee. Het hele stel is getiterd, gecheckt en gewogen; niks geen gekke dingen ontdekt. Gelukkig! Aan het eind mochten ze nog even met hun 7 en de spreekkamer op stelten zetten en dat deden ze dan ook. De  enge naald was al snel vergeten! (Deze week een foto hiervan hiernaast).

Dinsdag alweer een uitje! Met de kar naar een groot grasveld, waar ze weer lekker met hun moeder konden rennen en met blaadjes en elkaar konden spelen. Daar waren ook wat kinderen, die het helemaal geweldig vonden. Helaas stond aan het eind 1 kindje op een pootje (deze zaten namelijk niet op een bankje), dus werd er even flink gegild. Een teken voor Fayah om heel ongerust te worden. Gelukkig doen alle 28 pootjes van alle 7 pupjes het nog steeds hoor. Het is ook moeilijk om ze te vermijden, want het kronkelt voortdurend rond je benen en in de buurt van je schoenveters. Niks meer te merken als ze door de ren heen vliegen, want dat doen ze soms. Het is nu echt gevaarlijk om in de ren te lopen! Werkelijk niks is veilig! Het baby activiteitending is al een aantal keren ingestort, alles wordt verplaatst en het maakt een vreselijke herrie. De vreselijke CD kan dit bijna niet overstemmen. Gelukkig hoorden we van de buurvrouw dat ze er geen last van had, maar dat ze wel een keer dacht een vogeltje te horen zingen. Dat was Ties, die goed is in het weggeven van aria's.....

Ook vandaag staat er weer het een en ander op de planning, maar daarover volgende week meer. We gaan de laatste week in dat het stel compleet in, dus nog even flink genieten van ze.

Dan nog even de gewichten:

Ties, 2540 gram

Yara, 2260 gram

Casper, 2080 gram

Trix, 2080 gram

Holly, 2030 gram

Charlie, 2510

Flammy, 2550 gram.