2. dec, 2021

2 december 2021, 8e week Ciara's.

Een uurtje voordat het eerste doerakje wordt opgehaald door zijn baasjes , schrijf ik nog dit weekblog. Volgende week nog eentje  ter afsluiting. Er komt ook nog een fotoalbum van de laatste week.

Wel een beetje met vochtig ogen. maar mensen wat zijn wij er aan toe en wat zijn de pupjes er aan toe. Ze maken steeds meer herrie en maken van de ren een bende. Niet alleen hun hoopjes en plasje worden groter, maar ze verslepen alles en beginnen nu ook aan het grotere sloopwerk, dus een paar knuffels hebben de nestperiode niet meer overleefd. Wat hebben ze nog beleefd van de week? Nou weer heel wat! Allereerst kwamen de dames van de rasvereniging naar de pupjes kijken. Ze werden bekeken, bevoeld en op de foto gezet. Ook geen gekke dingen ontdekt zoals verkeerde gebitjes, knikstaartjes, te kleine oren of te korte staarten. Goedgekeurd! Vervolgens gingen ze 's avonds naar de hondenschool. Ze mochten daar kennismaken met vreemde honden. Eentje leek wel heel erg op moeder en oom, dit was namelijk ook een kooikerhondje, maar de ander was groot en zwart en eerst heel eng, maar het bleek een grote lieverd, dus later niet meer. Daarna mochten ze nog even rennen met mama en Fayah genoot daar weer volop van. De pupjes ook en niet in de laatste plaats de baasjes die er ook waren. Een aantal ging op groot onderzoek en doken achter de voorwerpen die een hondenschool zoal heeft, namelijk tunnels, hoepels, pionnen, springtoestellen etc.  Vrijdag kregen ze nog een wormenpil en ook de nageltjes zijn nog een keer geknipt.Zaterdag werd hier thuis een studio ingericht en kwam fotografe Pia, die al eerder de 2 nestjes hiervoor op de gevoelige plaat heeft gezet. Wederom met veel toewijding, geduld en heel lang plat op de grond liggen en wij als actieve assistenten (Neerzetten en terughalen van de pupjes, piepjes laten horen, pupjes in en uit de ren afijn dat soort dingen) werd hard gewerkt om het zooitje ongeregeld te fotograferen. Zondag kwamen mijn ouders en zus nog langs. Fijn dat dat nog kon, ook nu mijn moeder steeds slechter wordt. Maandag zijn de heren aan een lijntje naar buiten geweest, tussen de buien door en Dinsdag de dames. Ik was blij om te zien dat ze het vooral leuk vonden buiten en dat ze volop speelden mat blaadjes en verrast keken als ze een plas water tegen kwamen. Ook hebben ze de laatste dagen snackjes gekregen om te knabbelen. Individueel, zodat er geen ruzie om gemaakt kon worden.

Jammer dat het weer zo slecht was deze week, ik had ze graag nog lekker buiten laten ravotten. Maar ze gaan hun leventje nu echt beginnen, dus dat komt wel goed! Het uitje wat ik nog wel deed op de laatste dag samen liep minder goed af, want er was gepoept in de kar, dus we gingen als een strontkar snel naar huis. De spullen schoonmaken en/of weggooien en de pupjes kregen nog een ongeplande nieuwe ervaring: In bad! Ze vonden gelukkig helemaal niet erg. 

Nu voorbereiden om de komende afscheidjes.......